Wycieczka Piza-Florencja

1) Plac Cudów:

Plac katedralny w Pizie jest szerzej znany jako Plac Cudów (it. Piazza dei Miracoli). Znajdujące się wokół zabytki: Katedra, Baptysterium i Krzywa Wieża, z powodu swojego niepowtarzalnego piękna zostały niegdyś określone mianem cudów przez Gabriela d'Annunzio, stąd nazwa Placu. W 1987 Plac został włączony na listę Narodowego Dziedzictwa UNESCO . Pokryty trawnikiem i zarezerwowany dla pieszych plac przyjął obecną formę dopiero w XIX w., głównie za sprawą architekta Alessandra Gherardesca, który podjął się odrestaurowania sławnych zabytków. Osławniona Krzywa Wieża, budowę której rozpoczęto w 1173 jako dzwonnicy katedralnej, ze względu na piaszczysty grunt i płytkie fundamenta (zaledwie 3 m.)  zaczęła się przechylać już w trakcie budowy. W latach 90-tych wieżę zamknięto dla zwiedzających i powołano specjalny komitet, który miał wybrać najlepszy sposób zabezpieczenia przed dalszym odchylaniem się wieży. Obecnie wieża jest ponownie otwarta dla turystów, aczkolwiek z pewnymi ograniczeniami.

2) Plac Rycerzy:

Piazza dei Cavalieri (plac rycerzy), dawniej znana jako Piazza delle Sette Vie (plac siedmu dróg) został założony na miejscu antycznego, rzymskiego forum i przez wieki był politycznym centrum Pizy, a za czasów rzadow Medyceuszy Cosimo I de'Medici ustanowił ją siedziba Zakonu Rycerzy Św. Stefana. Obecny wygląd placu jest owocem gruntownej renowacji otaczających go budynków, zrealizowanej wedlug projektu florenckiego architekta Giorgio Vasariego począwszy od 1562 r. Centralny punkt placu zajmuje posąg Cosima I w roli Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerzy (1596) oraz fontanna autorstwa Pietro Francavilli. Za posągiem Cosima I i Pałacem z zegarem (Palazzo dell'Orologio) znajduje się Pałac Cavalieri, wcześniej Pałac Rady Dwunastu (Palazzo degli Anziani del Popolo) republikańskiej Pizy, którego obecny wygląd jest zaslugą Giorgio Vasariego. To wspaniały przykład architektury renesansowej, którego cała  fasada pokryta jest piękną dekoracją sgraffitową bardzo podobną do tej, która zdobi budynki wzdluż pobliskich ulic dei Mille oraz Ulisse Dini. Dawniej pałac był siedzibą Zakonu, obecnie  mieści się w nim Scuola Normale Superiore - prestiżowa instytucja edukacyjna założona przez Napoleona na przykładzie paryskiej Ecole Normale Supérieure, gdzie uczyli się między innymi poeta  Giosuè Carducci oraz fizyk Enrico Fermi. Znajdujący się na lewo Pałac z zegarem, wzniesiony jako szpital Zakonu Rycerzy, składa się z połączonych wieżą z zegarem dwóch budynków należących ro rodziny Conti Della Gherardesca. Ponoć w jednym z nich w 1288 r. został zamknięty Conte Ugolino by umrzeć tam z głodu, podobnie jak inni członkowie rodziny podejrzewani o zdradę o czym Dante przypomina nam w swojej Piesni XXXIII Piekla.

3) Kościół Santa Maria della Spina:

Malutki kościólek Santa Maria della Spina jest niesamowitym przykładem pizańskiej sztuki gotyckiej. Wzniesiony w 1230 r. u brzegu rzeki Arno, w pobliżu nieistniejącego już Mostu Novo, kościół nosił nazwę Santa Maria de Pontenovo, która została zmieniona na Santa Maria della Spina (dosl. Św. Marii od Ciernia) po tym jak począwszy od 1333 r. kościół był w posiadaniu cennej relikwii Męki Pańskiej: cierńa z korony Jezusa Chrystusa (obecnie owa relikwia znajduje się w kościele Św. Klary w Pizie). Budynek będący pierwotnie niewielkim oratorium został poszerzony w 1322 a później władze gminy rozpoczęły budowę kościoła który możemy podziwiać dzisiaj. Prace remontowe projektu lokalnego architekta i rzeźbiarza Lupo di Francesca zajęły niemal pół wieku. Kościół od zawsze był niestabilny strukturalnie ze względu na położenie w pobliżu rzeki. Liczne dokumenty dowadzą, iż począwszy od XV w. Budynek był wielokrotnie odnawiany i remontowany w celu wzmocnienia istniejącej już struktury. W 1871 budynek został kompletnie rozmontowany i ponownie wystawiony nieco wyżej przez co kościół podniósł się o dobry metr. Niestety wiele elementów zostało usunietych i zastąpionych przez kopie; zachrystia została całkowicie zburzona przez co kościół stracił swoją oryginalną harmonijną formę. Maria della Spina jest kościołem na planie prostokąta, z fasadą pokrytą dwukolorowym marmurem. Budynek zdobią charakterystyczne szpice, tympanony i kaplice, rozety oraz rzeźby. Niestety wiele z tych dekoracji to kopie; oryginały wykonane przez najwybitniejszych lokalnych artystów XIV w. znajdują się w Muzeum Narodowym Św. Mateusza. Projekt, budowa i zdobnictwo kościoła Santa Maria della Spina są dziełem Lupo di Francesco, jednego z najbardziej oryginalnych uczniów Giovanniego Pisano. Artysta tworzył w latach1299 do 1336 prowadząc jednocześnie działalność handlową wraz z trzema synami zwanymi Cecco, Asinello e Ghiero. Drugim dekoratorem kościoła, który zastąpił Lupo di Francesco, był Andrea Pisano wraz z synami Nino i Tommaso. Nie ma pewności co do udziału w pracach renowacyjnych Giovanniego Pisano i Giovanniego di Balduccio, mimo iż w skład dekoracji kościoła wchodzą dwie rzeźby ich autorstwa.

4) Plac Michała Anioła:

Niesamowity w swojej prostocie i elegancji elementów architektonicznych plac, który zdobył szczególne uznanie samego Michała Anioła, został zrealizowany przez architekta Giuseppe Poggi  w latach 1865 – 1870  w punkcie spotkania się ulic pomiędzy Porta Romana i Porta S. Niccolò. W centrum placu znajduje się pomnik ku czci Michała Anioła składający się z reprodukcji w brązie jego największych dzieł z okresu florentynskiego: sławnego “Dawida” oraz “Czterech Pór Dnia”. Wokół rozpościera się niesamowity widok na Florencje i podnóże Apeninów. Z placu schody prowadzą w stronę średniowiecznej Porta San  Niccolò charakteryzującej się wysoką masywną wieżą. ta spazia sulla città e sulle colline formando una visione di rara bellezza. Dal piazzale, attraverso monumentali rampe di scale, si scende alla medievale Porta San Niccolò, caratterizzata dall'alta e possente torre.

5) Kościół Św. Krzyża:

Santa Croce czyli kościół Św. Krzyza jest jedną z najstarszych, i ze względu na swoje rozmiary, najbardziej imponujących bazylik franciszkańskich. Obok znajduje się kompleks klasztorny składający się z dwóch klasztorów, nowicjatu, sali kapitularnej znanej jako Kaplica Pazzi, oraz refektorium, które obecnie mieści Muzeum, gdzie przechowywane są liczne dzieła sztuki pochodzące z kościoła oraz dwóch klasztorów. Wzniesiona w 1294 r. wedlug projektu wielkiego architekta Arnolfa di Cambio i bogata w gromadzone na przestrzeni ponad siedmu  wieków dzieła sztuki bazylika jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w Florencji. Wewnątrz można podziwiać między innymi wspaniałe freski – dzieła artystów takich jak Giotto, Maso di Banco, Taddeo Gaddi, Giovanni da Milano, Agnolo Gaddi;  monumentalne krzyże i poliptyki, piękne XIV-wieczne witraże, dzieła architektury renesansowej autorstwa  Michelozza i Brunelleschiego; elementy rzeźby XV-wiecznej wykonane przez znanych artystów florentynskich takich jak Donatello, Antonio e Bernardo Rossellino, Desiderio da Settignano, Benedetto da Maiano. W drugiej polowie XVI w. Santa Croce została poddana kolejnym zmianom pod względem architektury i iconografii inspirowanym zasadami Kontrreformacji; wystawiono wielkie ołtarze zdobne w malowidła autorstwa największych toskańskich artystów epoki. Poprzez budowę grobowca Michała Anioła bazylika potwierdziła swoje powołanie by gościc “prochy wielkich postaci” i stać się Panteonem włoskich sław. W XIX w. obok pochówków odprawionych przez Ugo Foscola, w bazylice, a przede wszystkim w klasztorach,  znalazło się miejsce także dla prywatnych grobowców. W tym samym wieku została zrealizowana fasada, wzniesiona dzwonnica a na placu Św. Krzyza, który dziś dziś jest miejcem parad i  manifestacji, powstał pomnik Dantego Alighieri.

Info: Kliknij tutaj!

6) Plac Republiki:

Eliptyczna forma placu została uzyskana poprzez powiększenie średniowiecznego placu targowego (Piazza del Mercato Vecchio) wzniesionego na miejscu starożytnego forum rzymskiego. Spośród wielu zmian wprowadzonych na placu te z 1885 i 1895, mające na celu odnowę stareog centrum miasta, były jednym wielkim błędem ponieważ w ich trakcie oryginalny stary targ został kompletnie zniszczony. Na placu znajdują się posągi Wiktora Emanuela II oraz Emilia Zocchi; jedyną pozostałością po dawnym targu jest tzw. Colonna della Dovizia bądź Colonna dell'Abbondanza wzniesiona w 1431 r. przez Donatella i uznawana za centralny punkt miasta. Wokół placu znajdują się rózne godne uwagi budynki: od północy neoklasyczny pałac projektu Giuseppe Bocciniego, od 1893 siedziba Fondiaria Assicurazioni; od południa budynek wzniesiony przez Torquato del Lungo po zburzeniu wieży Caponsacchi i Pałacu Amieri (dawniej znajdował się tam wspomniany już pomnik Wiktora Emanuela II który został przeniesiony w 1932 4.); od wschodu zaś znajduje się Hotel Savoy, zrealizowany przez Micheli Vincenzo oraz Pałac Triatlon projektu Luigiego Buonamici. Ostatnia zmiana w wyglądzie placu została wprowadzona w latach 50-tych XX w.; na miejscu zajmowanym przez kolumnę Donatella, niemożliwą już do ocalenia, stanęła tzw. Colonna dell'Abbondanza z kopią alegorycznej rzeźby (la Dovizia) wykonaną  w 1721 r. przez Foggini.

7) Baptysterium i  katedra Santa Maria del Fiore :

Florencki kościół Santa Maria del Fiore (znany również jako il Duomo) został zrealizowany wedle projektu Arnolfa di Cambio zapoczątkowanego w 1296; fasadę ukończono dopiero w XVII w. kopuła katedry (zbudowana na planie osmiokąta, wysoka 114,5 m. o średnicy 46 m.) jest dziełem Brunelleschiego. Została zbudowana bez użycia podpór pod łuki, według oryginalnego projektu samego Brunelleschiego. Zamiarem artysty było skonstruowanie budynku o lżejszej strukturze poprzez użycie wyszukanych formuł matematycznych oraz innowacyjnych maszyn budowlanych. Mimo iż jego pomysł spotkał się z falą skeptycyzmu, w 1418 Brunelleschi wygrał przetarg, lecz do projektu przydzielono również innego artystę: Ghibertiego, co bardzo nie spodobało się Brunelleschiemu. Po wstępnych grożbach zniszczenia projektu, rzucił on Ghibertiemu wyzwanie zbudowania katedry w pojedynkę. Ten drugi jednak dość szybko się poddał, przyznając się, iż nie jest on w stanie zrozumieć zapisków swojego kolegi. W ten oto sposob spór się rozstrzygnął i w 1420 r. rozpoczęto budowę katedry.

Info: Kliknij tutaj!

8) Plac della Signoria i Most Vecchio :

Usytuowany w centrum miasta, Plac della Signoria był od zawsze centrum życia politycznego i społecznego Florencji. Znajduje się on ok 10 minut spacerem od stacji kolejowej Santa Maria Novella, w sasiedztwie Galerii Uffizi, Pałacu Veccio oraz Mostu Vecchio. Obecny wygląd placu ukształtował się poprzez liczne przebudowy oraz wzniesienie Galerii Uffizi (1560 – 1580). W centralnym punkcie placu znajduje się posąg na koniu Cosima I (odlew w brązie autorstwa Giambologni z 1598) oraz fontanna Fonte di Piazza  zwana również Fontanną Neptuna. Jest  ona wspólnym dziełem artystów Ammannati i Giambologna z 1575 r., wzniesionyn obok Pałacu Vecchio z okazji budowy nowego akweduktu. Po lewej stronie schodów prowadzących do Pałacu Vecchio znajdziemy rzeźbę przedstawiającą “il Marzocco” czyli lwa heraldycznego z godłem Florencji (kopia; oryginał Donatella  znajduje się w Muzeum Bargello) co nawiazuje do faktu, iż w epoce republikańskiej w obrebie pałacu trzymano lwy. Posówając się w prawo znajdziemy brązowe kopie “Giuditty i Oloferna”, “Davida” Michała Anioła (oryginał z 1504 znajduje się w Galerii Akademii) oraz grupę rzeźb w marmurze: “Ercole” oraz “Caco” Baccia Bandinelliego. Wiele rzeźb znajduje się w tzw. Loggia della Signoria lub Loggia dei Lanzi, wznesionej w 1382 r. po lewej stronie placu, obok Pałacu Vecchio. Wśród najważniejszych warto wymienic “Cnoty Boskie i Kardynalne”, “Forcecę Jana”, “Powściagliwość”, “Sprawiedliwość”, “Ostrożność, “Wiarę” oraz “Miłosierdzie”. Jendak najwspanialszą i najsławniejszą  z tych rzeźb jest “Perseusz” Benvenuto Celliniego przedstawiający mitycznego greckiego herosa dzierżącego głowę Meduzy. Na drugim końcu placu, na prawo od Pałacu Vecchio znajduje się arkada goszcząca tzw. “Ratto delle Sabine”, grupę rzeźb w marmurze z 1835 autorstwa Giambologni.  Most Vecchio, jeden z symboli Florencji, to najstarszy most w miescie. Obecna struktura pochodzi z XIX w., ale pierwszy most rzymski  został zbudowany w I w. p.n.e. w punkcie, w którym rzeka Arno była najwęższa. Bez wątpienia wokół mostu utworzyła się rzymska kolonia Florentia. Na przestrzeni wieków wzdluż mostu znajdowały się stragany garbarzy, później rzeżników i warzywniaków, lecz w 1495 r. wyparli ich złotnicy i jubilerzy, i tak pozostało aż do dziś. Pośrodku mostu arkady wychodza na wspaniała panoramś rzeki Arno, zas górą biegnie słynny Korytarz Vasariego laczący Pałac Pitti z Galerią Uffizi. Szcześliwym trafem Most Vecchio jako jedyny ocalał przed Niemcami podczas ich wycofania się w 1944 r.

9) Galerię Uffizi:

Galeria Uffizi to jedno z najsławniejszych muzeów na świecie. Główna atrakcja turystyczna Florencji gości liczne dzieła sztuki, w tym tysiące obrazów, począwszy od malowideł średniowiecznych aż po dzieła sztuki wspolcześnej, a także wiele starożytnych rzeźb oraz miniatur. Kolekcja obrazów z XIV w. oraz epoki renesansu zawiera niektóre z najznakomitszych dzieł wszechczasów. Wsród artystów, których prace można podziwiać w Galerii warto wymienić nazwiska takie jak  Giotto, Simone Martini, Beato Angelico, Piero della Francesca, Botticelli, Filippo Lippi, Mantegna, Correggio, Raffaello, Michelangelo, Leonardo, Caravaggio. Galeria Uffizi zawiera również dzieła artystów niemieckich, holenderskich oraz flamandzkich takich jak  Dorer, Rembrandt czy Rubens. Galeria znajduje się na ostatnim piętrze wspaniałego bunynku wzniesionego w XVI w. według projketu Giorgio Vasariego. Z początku budowla miała w sobie mieścić urzędy administracyjne i sądowe (czyli Uffizi, stąd nazwa). Galeria została zrealizowana z inicjatywy Ksiecia Francesca I; swój wkład w projekt mieli również Medyceusze. Następnie Galeria została ponownie zorganizowana i powiększona przez nastepców Medyceuszy -  dynastię Lorena a później przez wladze państwo. Sam Vasari w 1565 skonstruował „wiszącą” galerię, która przebiega ponad Mostem Vecchio i kościołem Santa Felicità, łącząc Galerię Uffizi z nową rezydencją Medyceuszy w Pałacu Pitti, kończąc się w ogrodach Boboli. Jest to tzw. Korytarz Vasariego, gdzie znajduje się kolekcja obrazów z XVII w., kolekcja Contini Bonacossi, Gabinet Rysunków oraz Pieczęcie Uffizi.

Info: Kliknij tutaj!