Wycieczka Rzym

1) Muzea Watykańskie i Kaplicę Sykstyńską:

Początkowo Muzea składały się z kolekcji rzeźb zgromadzonych przez papieża Juliusza II wyeksponowanych w tzw. “Dziedzińcu Posągów”, obecnie Dziedzińcu Oktagonalnym. Muzea Watykańskie, rozumiane jako zbiór dzieł sztuki zorganizowany w kompleksie budynków należących do Pałacu Watykańskiego i dostępny dla publiczności, zostały zapoczątkowane przez papieży Klemensa XIV i Piusa VI. Część kompleksu zorganizowana pod ich patronatem nosi nazwę Muzeum Pio Clamentino. Pius VII wzbogacił znacznie zbiory Antyków Klasycznych i  poszerzył kompleks o Muzeum Chiaramonti skladające się z Korytarza, Nowego Skrzydła oraz Lapidarium, gdzie eksponowanych jest ponad 5 tysięcy inskrypcji pogańskich i chrześcijańskich. Kolejni papieże rownież oddali znaczący wkład w rozbudowę Muzeów. Grzegorz XVI założył między innymi  Muzeum Etruskie zawierające przedmioty, które od 1828 r. były wydobywane w wykopaliskach starożytnych miast południowej Etrurii, oraz Muzeum Egipskie zawierające zarówno artefakty pochodzące z wykopalisk w Egipcie, jak i te, które już znajdowały się w Muzeach i na Kapitolu. Sale Rafaela zostały przyozdobione freskami za Juliusza II i Leona X, zaś Kaplica Sykstyńska bierze swą nazwę od              

2) Bazylikę i Plac Św.Piotra:

Bazylika Św. Piotra, symbol religii chrześcijańskiej, jest drugim pod wzgledem wielkości kościołem na świecie.  Nawa glówna mierzy aż 187 m. długości, a kopuła sięga 136 m. wysokości. Pierwsza świątynia została wzniesiona przez imperatora Konstantyna w legendarnym  miejscu ukrzyżowania i pochówku Św. Piotra za czasow Nerona. Budowę bazyliki, którą możemy podziwiać obecnie rozpoczęto w 1506 r. za czasów papieża Juliusza II. Na czele projektu stanęli kolejno wybitni artyści Renesansu tacy jak Bramante, Rafael i Michał Anioł, który zaprojektował również sławną kopułę. Prace nad budową bazyliki zakończyły się w 1626 r., a  w 1667 r. Bernini otoczył Plac Św. Piotra eliptycznym portykiem z kolumnadą. Wewnątrz bazyliki znajdują się liczne dzieła sztuki, z których warto wymienić Baldachim Berniniego (1633) wzniesiony nad  grobem Św. Piotra oraz Pietę Michała Anioła (1499).

3) Zamek Świetego Anioła:

Zamek Św. Anioła zbudowano w 123 r. jako grobowiec przeznaczony dla cesarza Hadriana, jego rodziny oraz następców. Zamek wznosi się na prawym brzegu Tybru, przy Moście Św. Anioła, niedaleko od Watykanu. W sredniowieczu mauzoleum zostało zmienione w fortecę, zaś w czasach rensansu w dolnej części budowli mieściły się więzienia i pomieszczenia gospodarcze, a w górnej luksusowy apartament papieski oraz archiwum i skarbiec Państwa Kościelnego. Od 1925 r. w zamku mieści się Muzeum Narodowe Zamku Św. Anioła zawierające kolekcję broni, sztuki ceramicznej, rzeźb i obrazów. Zamek zwieńczony jest barokową rzeźbą archanioła Michała. Legenda głosi, iż w  590 r., kiedy to zaraza pustoszyła miasto, nowo obrany papież, Grzegorz Wielki (590 – 604) podczas procesji pokutnej miał zobaczyć nad Mauzoleum Hadriana postać archanioła Michała, który na znak wysłuchania próśb i ustania gniewu Bożego schował swój miecz do pochwy.  Od tamtej pory Mauzoleum Hadriana zmieniło swą nazwę na Zamek Świetego Anioła.

4) Plac Navona:

Aktualną zabudowę Placu Navona zawdzięczamy szlacheckiej rodzinie Pamphili, która to w XVII wieku zatrudniła najwybitniejszych architektów epoki by rozbudowali plac powstały na ruinach stadionu Dominicjana, dziś jeden z najokazalszych zabytków w mieście. Centralny punkt placu zdobi Fontanna Czterech Rzek zbudowana przez Gian Lorenzo Berniniego na zlecenie papieża Innocentego X Pamphili z okazji Jubileuszu w 1650 r. Fontanna składa się ze skał, elementów krajobrazu, zwierząt i roślin skomponowanych wokól egipskiego obelisku sprowadzonego na polecenie papieża z ruin Cyrku Maksencjusza. Wokól znajdują się posągi symbolizujące cztery wielkie rzeki z czterech kontynentów: Ganges, Nil, Rio de la Plata oraz Dunaj. Nil ma zakrytą twarz, jakby nie chicał patrzeć na kościół naprzeciwko, a Plata wznosi dłoń, jakby w obawie, że budynek się zawali. Według legendy gesty te są skierowane do rywala Berniniego, Francesca Borrominiego, który rozbudował ów kościół pod wezwaniem Św. Agnieszki glównie w kierunku pionowym, dodając masywną kopułę na wysokim tamburze, oraz realizując wklęsłą w cześci środkowej fasadę objetą dwiema wysuniętymi do przodu smukłymi wieżami.

5) Panteon:

Patrząc na Panteon trudno nie zauważyć łacinskiej inskrypcji widniejącej na belkowaniu pod tympanonem: M.Agrippa L.F.Cos. Tertium.Fecit, którą można przetłumaczyć jako "Wzniesiony przez Marka Agryppę, syna Lucjusza, kiedy był po raz trzeci konsulem". Inskrypcja należy do pierwszego budynku skonstruowanego w 27 r. p.n.e.na polecenie Marka Wespazjana Agryppy (zięcia cesarza Oktawiana Augusta) i uległego zniszczeniu w wielkim pożarze Rzymu. Staraniem cesarza Hadriana Panteon został odbudowany pomiędzy 118 a 125 r.n.e. już w zmienionej formie, zachowując jednak ocalały prostokątny portyk wraz z dedykowaną Agryppie inskrypcją. Nie ma pewności co do funckji, jaką Panteon pełnił w starożytnym Rzymie. Z greckiego „miejsce poświęcone wszystkim bogom”, Panteon był prawdopodobnie poświecony czci licznych bogów rzymskich, lecz po przejęciu budynku przez chrześcijan około 400 r. n.e. został przekształcony w kościół katolicki. Ciekawostkę architektoniczna przedstawia kopuła z centralnym otworem zwanym okulusem, który jest jedynym otworem oswietlającym wnętrze.

6) Plac Wenecki i Ołtarz Ojczyzny:

Plac Wenecki znajduje się w samym sercu Rzymu i otoczony jest wieloma wartymi uwagi budunkami takimi jak Pałac Wenecki czy kościół Św. Marka, jednak najważniejszym i najbardziej rozpoznawalnym z nich jest Ołtarz Ojczyzny (zwany popularnie il Vittoriano). Majestatyczna budowla z białego marmuru jest równocześnie pomnikiem króla Wiktora Emanuela II zbudowanym dla uczczenia zjednoczenia Włoch. W centralnym punkcie, u szczytu schodów znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, przy którym zawsze płonie ogień, a żołnierze trzymają wartę. Pomnik jest udostępniony dla zwiedzających. We wnętrzu mieści się muzeum, w którym można obejrzeć zbiory upamiętniające historię walk o zjednoczenie Włoch. Na szczycie znajdują się tarasy panoramiczne, skąd można podziwiać wspaniały widok na Rzym, zwłaszcza Fora Imperialne. Ceną jest mozolna wspinaczka, lecz ci, których zniechęca ilość schodów, za jedyne 7 euro mogą skorzystać z windy.

7) Fontanna di Trevi:

Będąc w Rzymie nie można nie odwiedzić sławnej Fonanny di Trevi i wrzucić do niej monety na znak, że jeszcze kiedyś się tu wróci. Głównym elementem fontanny jest ozdobna barokowa fasada z centralną niszą otoczoną korynckimi kolumnami przypomnajacą swa formą łuk triumfalny. Inskrypcja u góry informuje, iż fontanna została zbudowana z inicjatywy papieża Klemensa XII. Poniżej cztery posągi z 1735 r. zdobiące sam budynek symbolizują cztery pory roku (są to kolejno dzieła Corsiniego, Ludovisiego, Queirolego i Pincellottiego), a sąsiadujące z nimi posągi kobiece są alegoriami Zdrowia (po prawej) i Obfitości (po lewej). W środkowej niszy znajduje się wspaniały posąg Neptuna na rydwanie w kształcie muszli, zaprzeżonym w dwa skrzydlate hippokampy prowadzone przez trytony. Konie, jeden spokojny, drugi burzliwy, odzwierciedlają różne stany oceanu, zas trytony, jeden młody, drugi bardziej dojrzały, symbolizują ożywcze skutki świeżej wody doprowadzanej do miasta akweduktem. Realizacja posągów Neptuna, koni i trytonów została powierzona Giovan Battista Mainiemu, który w 1738 wykonał prowizoryczne modele w gipsie, pózniej wyrzeżbione w marmurze przez Pietra Bracci w latach 1759 – 1762.

9) Plac Hiszpański:

Plac Hiszpański razem ze schodami prowadzącymi do kościoła Św. Trójcy (Trinita dei Monti) jest bez wątpienia jednym z najsławniejszych zabytków w Wiecznym Mieście, o ile nie w całych Włoszech. Schody Hiszpańskie liczące sobie 135 stopni zostały zaprojektowane przez osiemnastowiecznych architektów: Alessandra Specchiego i Francesca de Sanctisa. Zostały ukończone na Jubileusz w 1725 roku i uroczyście zainaugurowane przez papieża Benedykta XIII. Nazwa “Schody Hiszpańskie” wiąże się z ich pierwotną funkcją jaką było połączenie ambasady hiszpańskiej z kościołem Św. Trójcy. W czasach współczesnych Schody Hiszpańskie służa jako wybieg podczas licznych pokazów mody, między innymi pokaz “Donna sotto le stelle”, który odbywa się co roku w lipcu, i w którym uczestniczą nie tylko wybitne postaci ze swiata mody, ale rownież gwiazdy kina i telewizji.

10) Koloseum i Forum Romanum:

Amfiteatr Flawiuszów, znany bardziej jako Koloseum, od zawsze był postrzegany jako symbol wielkości Imperium Rzymskiego. Koloseum zostało wzniesione na polecenie założyciela dynasti Flawiuszów, Wespazjana i inaugurowane przez cesarza Tytusa. W latach 70 – 80 n.e. odbywały się w nim miedzy innymi walki gladiatorów. Sąsiadujące ze sławnym Łukiem Konstantyna i Forami Imperialnymi, oblężone przez tłumy turystów i przebranych gladiatorów zawsze chętnych by zapozować do zdjec za kilka euro, Koloseum jest zabytkiem, którego nie można przegapic bedąc w Rzymie.

11) Circus Maximus:

Circus Maximus usytuowany pomiędzy wzgórzami Palatynu i Awentynu był najstarszym i największym cyrkiem rzymskim. Cyrk zajmujący ogromna powierzchie (621 m długości i 118 m. szerokości) mogł pomieścic aż 250 tys. widzów. Odbywały się w nim nie tylko wyścigi rydwanów i spektakle cyrkowe, ale rownież widowiska odtwarzające sławne bitwy morskie. Przy tego typu okazjach doprowadzno do niego wodę z Tybru, by można było w nim gościc statki.W okolicach cyrku znajdowały się liczne sklepy i tawerny co czyniło go ważnym centum handlowym i kulturalnym Rzymu.

12) Wzgórze Janiculum:

Wzgórze Janikulskie znajduje się w środkowo-zachodniej części Rzymu. Mimo iż nie zalicza się ono do siedmu sławnych wzgórz, na których piętrzy się Rzym, jest ono jednym z najbardziej znanych i odwiedzanych, glównie ze wzgledu na rozpościerajaca się z niego zapierąjacą dech w piersiach panoramę miasta. Większą część wzgórza zajmuje dzielnica zwana Monteverde, a u jego stop, granicząca z rzeką, rozpościera się historyczna dzielnica Rzymu znana jako Zatybrze.